Amourié-negre
Morus nigra
Moraceae
Àutri noum : Amourié-d'Espagno, Amourié-de-damo, Amourié-de-malaut, Amourié-de-presènt.
Nom en français : Mûrier noir.
Descripcioun :L'amourié-negre èi pu gaire planta à l'ouro d'aro. S'atrobo pamens encaro dins d'ùni vilage. Li fueio, proun chanjarello, soun mai founço qu'aquéli de l'amourié-blanc. Se destrìo subre tout emé li fru que soun mai long, e peréu lou pecout, e bèn roujo un cop madur.
Usanço :Li muro "vertadiero" (au contre di fru de Rubus), soun bono à manja. Li gènt pamens li acampon pu gaire (lou fau faire lèu) e li laisson toumba au sòu ounte fan de gròssi taco negro.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Morus
Famiho : Moraceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Pargue
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Morus nigra L., 1753
Lachié(-faus-bouis)
Polygala chamaebuxus
Polygalaceae
Noms en français : Faux Buis, Polygala faux buis.
Descripcioun :Lou lachié-faus-bouis trachis en mountagno, sus cauquié, souto li pin-gavot e li sapino. Es eisa de recounèisse emé si flour di dos coulour, blanco e jauno e si fueio alterno que dounon d'èr à-n-aquésti dóu bouis. Flouris au bout di ramo e pièi, cado annado, fai quàuqui fueio verdo après la flourido (fotò).
Usanço :Soun bessai li meme que l'erbo-dóu-la, Polygala vulgaris. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Polygala
Famiho : Polygalaceae
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à setèmbre
Liò : Pinedo
- Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupènco
Ref. sc. : Polygala chamaebuxus L., 1753